Inhuldiging bank voor Etienne aan de Kanaalberm (zondag 6 oktober 2019)
Toen onze voorzitter mij vorige week vroeg om hier een woordje te doen rond het verder zetten van het beheer, kon ik dat uiteraard niet weigeren.
Ik heb krabbels gemaakt over 30 jaar natuurbeheer aan het kanaal.
Over het passionele werk van Etienne dat ik met mondjesmaat probeer verder te zetten, maar het zijn zeer grote schoenen om in te lopen.
Uiteindelijk kwam ik uit op het volgende. Een tekst uit de buik en het hart over een voorbeeld.
Er is voor mij één begrip dat hier het beste bij past:
MITAKUYE OYASIN
Een gezegde bij de native Americans. Vrij vertaald “We zijn allen verbonden”.
Zoals de bomen in het bos via hun wortels en zwamdraden verbonden worden, is het een netwerk van onzichtbare draden tussen mensen, de natuur, alles in het universum.
De indianen leven samen met de planten en dieren en nemen nooit meer van moederaarde af dan noodzakelijk is. Indianen en Sjamanen voelen steeds de speciale band met de natuur. We zijn allen verbonden “Mitakuye Oyasin” is daarbij een integraal deel van hun geloof. Als al onze relaties geëerd worden als heilig en als we respect hebben voor elk deel van de schepping, is het paradijs nabij.
En dat is hoe ik mij Etienne herinner. Iemand die respect had voor zijn medemens en alles om hem heen. Iemand die direct verbindingen maakte en zijn passie deelde. Iemand die heel veel van deze onzichtbare verbindingen maakte.
Zelf heb ik helaas te weinig tijd kunnen doorbrengen met Etienne. Maar in die paar ontmoetingen was Etienne er (als ik Lia mag geloven) van overtuigd dat ik zijn werk hier ging verder zetten. Alleen had ik gehoopt het niet zo snel te hoeven doen en eerst nog veel meer van hem te leren.
Etienne zal hier altijd aanwezig blijven. Van zijn bloemstuk in de boom aan de zwaaikom tot het bankje onder de eik in Sint-Joris en nu ook hier bij deze bank. Een bank van hout uit de gebieden waarvoor hij zo hard gevochten heeft, een bank van hout dat hij zelf heeft helpen verzagen, een bank gemaakt door jongeren die hij vast begeesterd zou hebben, een bank geplaatst door vrijwilligers die zijn werk willen verder zetten, een bank onthuld in het bijzijn van mensen die hem liefhebben.
MITAKUYE OYASIN
Thomas