Aankomst schaapjes 21 januari en beheervoormiddag in het Maldegemveld (zaterdag 26 januari 2019)
Wit Maldegemveld, “vóór en na” de sneeuw
Maandag 21 januari 2019, ’t had al een aantal dagen stevig gevroren, ’t zonlicht speelde in de berijmde heide, en wij waren er ook om te werken… maar ’t voelde aan als “genieten”. Samen met Leen, herderin van haar “natuurkudde” en vrijwilligers plaatsten we een tijdelijke omheining met netten van Leen… daarna ging ze haar schaapjes halen, die mogen bij ons komen smullen van “lekkers van… tussen de heide”. Al goed dat we met 7 (+ baby) waren want netten plaatsen in een woest heidegebied met rabatten en deels bevroren grond… geen sinecure. Maar daarna samen de kudde mogen gaan halen was heerlijk, de schaapjes begonnen direct rustig te grazen en zo helpen ook zij ons bij “zorg dragen voor het natuurgebied”. De volgende dag begon het te sneeuwen maar daar hebben die geen problemen mee hoor!De dooi begon op vrijdag zodat we op onze maandelijkse beheervoormiddag van zaterdag 26 januari de geplande taken konden uitvoeren zoals de berken langs de openbare dreven gedeeltelijk verwijderen.
Zo groeit de verbinding of corridor tussen de open heide percelen niet dicht zodat de leefgebieden van specifieke dieren en planten zoals het groentje, de zonnedauw, de levendbarende hagedis en de boompieper met elkaar verbonden blijven.
Ook de overhangende takken werden verwijderd zodat de toegang van de dreef voor fietser, ruiter en wandelaar niet wordt belemmerd. Een meer afwisselend beeld van open en gesloten percelen en dreven is bovendien ook aangenaam om in te vertoeven.
Het takkenhout daarvan gebruikten we om de houtwal aan de twee kijkheuvels te verstevigen, een nieuwe werd gebouw, de koffiepauze werd niet overgeslagen, een bordje met “kwetsbaar zone” kwam erbij, kleine herstellingen vragen soms om grote hamers… en ja, ’t is een cliché… onze dank aan de “vele handen maken licht werk“ die erbij waren.
En nu maar hopen dat “de kleine minderheid van onze vele bezoekers” ook wat meer zorg willen dragen voor dit “eilandje van kwetsbare natuur” door hun honden aan de leiband te houden en op de wandelpaden te blijven!
