Heidewandeling (4 september 2022)
Zondagmorgen 9u, afspraakplaats Krakeelparking: de zon is reeds van de partij, het zal weer een mooie en warme dag worden. Achttien wandelaars zijn aanwezig om mee op stap te gaan met gids Kurt, conservator van het Maldegemveld. Thema is een gedetailleerde toelichting van het natuurbeheer dat Natuurpunt Maldegem-Knesselare er samen met vele vrijwilligers uitvoert. Vooraleer naar het Maldegemveld te wandelen, wordt eerst een ommetje gemaakt bij de buren: we bezoeken de corridor tussen het vliegveld en het Maldegemveld. Daar voert ANB nu omvormingswerken uit met focus op herstel en versterking van heide en aanleg van lichtrijke bosranden. Door de verwijdering van de strooisellaag kunnen de onderliggende zaden van o.a. struikheide, tormentil en gewone dopheide terug tot ontwikkeling komen. Zo worden twee grote heidecomplexen op het vliegveld en het Maldegemveld met elkaar verbonden. Hierdoor wordt zowel het aanwezig bos als de heide rijker aan planten- en diersoorten, dus meer kwaliteit zorgt voor meer biodiversiteit!
Ook dit soort omvormingswerken zijn een tiental jaar terug gestart in het Maldegemveld. Omvormingswerken en een aanvullend maai- of kapbeheer hebben ook daar gezorgd dat de heide er nu heel mooi paars kleurt, dat de graslanden in en rond de heidepercelen schraler zijn geworden waardoor er uitzonderlijke en zeldzame plantjes groeien, zoals de sierlijke blauwe knoop die nu prachtig bloeit. Hiervan profiteren ook enkele diersoorten, ze voelen zich er thuis. We denken hierbij aan insecten zoals groentje, kleine vuurvlinder (die rustig bleef zitten op de struikheide) en de groene zandloopkever die voor onze voeten vloog. Maar ook hazelworm en levendbarende hagedis, die we regelmatig langs het wandelpad zagen wegglippen, hebben deze open, lichtrijke en zandigere percelen nodig. Lichtrijke bosranden en overblijvende bomen zijn trouwens ideale plaatsen waar bv. boomleeuwerik, boompieper en nachtzwaluw vaak vertoeven of broeden. Groot wild hebben we, op een korte vertoning van één damhert na, niet gezien. Mogelijks zoeken ze nu rust en koelte op in de meer gesloten bosbestanden.
Onze grazers, de galloways en de koeien van een plaatselijke landbouwers, waren wel van de partij. Ze grazen in de heide op zoek naar het pijpestrootje, gras dat er nu te vinden is. Wat ons wel opviel was dat op vele percelen de grond kurkdroog en hard is, er nauwelijks water te vinden is in grachten of poelen. Dit heeft ook zeker ook een impact op de heide en boscomplexen: verschillende heideplanten zijn nu al bruin verkleurd, eiken en beuken laten nu al hun bladeren vallen om de verdamping van water via de bladeren tegen te gaan, de zonnedauw die we er vinden is heel klein en heeft nauwelijks gebloeid. Tja het zou dringend moeten regenen!!
Oeps, kwart voor twaalf, al zo laat maar de tijd gaat snel als er vele vragen zijn. Terug op de parking Krakeel met een twintigtal minuten vertraging maar niet getreurd, iedereen was duidelijk heel tevreden: “We hebben veel gezien en bijgeleerd deze voormiddag”.
Kortom Het Maldegemveld is en blijft een heel mooi, bijzonder en uniek natuurgebied. Laten we het dan ook blijvend koesteren!
