Natuurwandeling in het Maldegemveld (3 oktober 2021)
Sinds voorbije nacht staan de hemelsluizen onafgebroken open en dat zal het geval blijven voor de hele voormiddag. De boswegen liggen bezaaid met afgerukte takken, maar nu heerst bijna totale windluwte.
Vandaag, eerste zondag van de maand, ben ik vervangende gids van dienst. Bedoeling is richting Maldegemveld Noord te trekken, een landschapswandeling met paddenstoelen als teaser.
Even vóór 9u op de Krakeelparking zitten wij te wachten in de auto. Wij, dat zijn echtgenoot, Mariette en ik. Van de vier voor de wandeling ingeschreven deelnemers heeft er eentje gisterenavond al afgezegd. Van de overige drie of van andere gegadigden geen spoor. Niet echt te verwonderen bij dit regenweer. Tien minuten later besluiten we met z’n drieën gewoon te gaan stappen via bredere paden door bos en hei, om de begeleiding van onze blinde vriendin wat vlotter te houden. Mijn gids-spulletjes laat ik droog achter in de kofferbak.
We zijn een eind door de Langedreef gevorderd, hebben net een kudde damherten gespot, als de gsm rinkelt. Een stel uit Gent meldt zich aan. Ze staan op de lijst – goed dat Johan me die doorstuurde – maar kwamen blijkbaar te laat op de afspraak. Ze trokken dan maar alleen het bos in en staan nu in de buurt van de hoeve. Telefonisch zet ik hen op weg in onze richting en zelf keren we een flink eind op onze stappen terug. We treffen hen aan dichtbij het territorium van Heks Kweetetal (= verhaalplekje in het Drongengoedbos). Omdat dit hun eerste bezoek is aan dit gebied, troon ik het nu vierkoppig deelnemersgroepje verder het Drongengoedbos door. Even een korte historische schets van het gebied lijkt me wel aangewezen. En ja, paddenstoelen fungeren als de beloofde teaser.
Aldus gaat het langs de Bouwdreef in westelijke richting, daarna via de “haakse bocht” noordwaarts om dan weer af te buigen naar het Maldegemveld. Ter hoogte van de kaalkappen van het ANB ter omvorming naar heideherstel komt obligaat de nodige duiding. Voorbij de laatste met jutte ingepakte beuken komen we tenslotte in het Maldegemveld.
Tussen de berken ontwaren we enkele Galloways. Dit is het moment om het te hebben over begrazing. Verderop komen – beknopt – de andere beheersvormen aan bod en het mooie resultaat na jaren van noest vrijwilligerswerk. Als kers op de taart maken we het ommetje over de vlonders in het oudste deel van het Maldegemveld. Een stukje “Hoge Venen”, al is het bord dat dit vermeldt nu verwijderd.
Enkele vertegenwoordigers uit de zwammenwereld: hier en daar een aantal verregende russula’s, verder berkenzwammen, berkenboleet en eekhoorntjesbrood in het Maldegemveld. Voor een zonnige noot zorgen kleine oranjekleurige toefjes van kleverige koraalzwam. In het bos onder andere een flinke hoeveelheid gele aardappelbovisten, witte bultzwam en een mooie verzameling prachtvlamhoeden. Net op de grens Drongengoed/Maldegemveld prijken talrijke groepen elfenbankjes als consoles boven elkaar op diverse takken en houtstompjes.
En het regende voort… tot en met terugkomst op de Krakeelparking. Onze nieuwelingen uit Gent, lid van Natuurpunt, leken gecharmeerd door het gevarieerd landschap. Ze beloofden in elk geval terug te komen en kregen alvast nog een – weliswaar ouder – foldertje mee van het Maldegemveld.
