Bubbel "in-de-week-ploeg" (oktober 2020)
De wortelbank; iederéén mag weten waar deze zitbank staat maar het ontstaan van haar speciale naam, ontstaan in het begin van de “coronatijd”, zou een kwisvraag kunnen zijn. Laat het antwoord een grappig geheim blijven voor ingewijden. Ze staat er al vele jaren, op het kruispuntje van Lange Dreef, Haakdreef en Prins De Croydreef met een mooi uitzicht naar alle kanten. Je moet er wel de oranje palen van de fluxusleidingen visueel kunnen wegzappen maar dat lukt daar uitstekend … wees gerust. Ze is zeer geliefd bij vele wandelaars, met of zonder picknick, klein zwerfvuil of weggegooide sigarettenpeuken.
Veel rusten op de zitbanken doen de vrijwilligers niet. Vele klussen in het natuurgebied kunnen perfect uitgevoerd worden met respect voor de “anderhalve-meter-afstand”: opsnoeien perceelranden (om de burenvrede te bewaren), opkuisen maaisel, maaien met tractor, maaisel bijeenharken met bandkeerder, opsnoeien van zomereiken (ideale tijdstip hiervoor), tractor binnen brengen voor herstelling.
Soms zijn vrijwilligers alléén aan het werk, alhoewel … zwerfvuil verzamelen tijdens een wandeling kan je moeilijk werken noemen hé! Alweer 9 km afgevinkt. Storm Odette speelde met restjes landbouwplastiek, plastieken bakjes, isolatiematerialen en de nodige witte propjes papier … waarvan sommige zelfs niet verteerbaar zijn!
Toen we begin oktober begonnen met uitspitten van “de bospest”, de volksnaam voor “Amerikaanse vogelkers” en een doorn in het oog van vele boseigenaars, was de bovenste bosgrond amper 7 cm nat door de regen. Dieper was alles nog kurkdroog!
Het dames-team had geen enkel probleem om de kaap van “1500 uitgespitte kleine bospest” te halen, onder toeziend oog van het tepelmonser; en de grotere boompjes …? ’t Ja die wachten op sterkere mannen.
Op 12 oktober kwamen 8 leerlingen en begeleiding van het LTI Oedelem helpen met de bestrijding van deze exoot en zo al doende te leren.
De “Amerikaanse vogelkers” en “Amerikaanse eik” herkennen was hun opdracht; Je wil immers niet dat jonge inheemse boompjes uitgespit worden. Een bende jonge tieners van 14 - 15 jaar, één brok energie in coronatijd met mondmaskers. Onze 3 vrijwilligers moesten de teugels strak houden maar onze dank gaat naar dat jong geweld die “goed werk” verrichtten. Hun “pyramide”, gestart in het jaar 2019, groeide. Ook al een nieuwe locatienaam, enkel gekend bij ingewijden.
En de foto’s van een zomerse warme dag in juli krijgen jullie als afsluiter. Verarmen van de bermen in de Lange Dreef om alzo meer kansen te geven aan inheemse kruiden, paddenstoelen, insecten, enz. En die 2 boven op de kar? Die zitten in hun eigen bubbel van “broer en zus”. Onze 2 jongste vrijwilligers die net zoals onze andere vrijwilligers een dikke pluim verdienen.
